"Top"

Dat is het woord dat Dokter Tof in de mond neemt bij mijn bezoekje op vrijdagmiddag.
Alles is top: Mumble groeit goed en heeft zelfs een beetje voorsprong op de 'curve' (een woord dat ik volgens mij nog vaker dan me lief is in de mond zal nemen de komende tijd), maar ook mama doet het meer dan ok. Alweer niet meer dan een kilo erbij op vijf weken tijd en ook mijn bloeddruk is ok (14/7). Wanneer ik ons kleine wondertje op het scherm zie verschijnen, is dat toch altijd weer een erg emotioneel moment. Helaas is Mumble's papa er niet bij vandaag, maar het is druk op het werk en al bij al heb ik ook liever dat hij er is tijdens en na de bevalling dan nu.
"Hij weegt al twee kilo, Leentje, dat wordt een dikke baby", grijnst dokter Tof. Ik krijg al visioenen van een baby die vijf kilo weegt en er toch op één of andere manier uit moet geperst worden wanneer hij zichzelf even corrigeert. "Oh nee, ik had de dikte van zijn hoofdje toch wat overschat. Hij weegt iets meer dan 1800 gram (1807 gram om precies te zijn), iets boven het gemiddelde, maar goed bezig hoor"
Dat horen we altijd graag en ook Mumble's hartje klopt naar behoren en mijn zoon is zo flink geweest om alvast in de juiste positie te gaan liggen, dus geen stuitligging meer. Oef!
Na de afspraak bij Dokter Tof word ik ook verwacht bij La Madrugada, de vroedvrouwenpraktijk die me zal begeleiden. Ik heb een afspraak met Tom, een mannelijke vroedvrouw of een vroedman zoals je wil. Het blijkt een fantastische kerel waarmee ik het anderhalf uur heb over de bevalling, de voorbereiding ervan en natuurlijk ook de opvolging. Ik moet nog een urinestest afleggen en ook hierin slaag ik met glans: geen suiker of eiwitten te bespeuren, dus geen zwangerschapsdiabetes of problemen met de nieren. Alweer een opluchting erbij.

We sluiten de week dus af met enkel en alleen goed nieuws! Dat mag ook al eens ...