De vroedmeester

(column verschenen op Vrouw.nl)

Het begrip vroedvrouw riep bij mij tot voor kort beelden op van een wat oudere, ietwat zweverige en gezette, vaak roodharige vrouw...
Mijn beeld van de 'vroedvrouw' stemt (natuurlijk) niet overeen met de werkelijkheid wanneer ik op een zonnige vrijdagmiddag voor de deur van de vroedvrouwenpraktijk kennis maak met Tom. Tom is een mannelijke vroedvrouw en kwam in die hoedanigheid al enkele keren aan bod in de Vlaamse media. Ik beloof hem onmiddellijk een plekje in mijn Nederlandse column, dus bij deze: een stukje gewijd aan de vroedmeester himself: Tom!

Schijnbaar hebben veel vrouwen nog steeds een probleem met een mannelijke vroedvrouw en/of gynaecoloog. Ik ben geneigd het anders te benaderen: mannen die voor dit beroep kiezen, zijn volgens mij oprecht gefascineerd door het voorrecht dat wij als vrouw genieten. Ik denk dat ze daarom ook meer voorzichtigheid aan de dag zullen leggen, omdat ze per slot van rekening de pijn bij sommige onderzoeken, testen of gebeurtenissen niet helemaal kunnen inschatten. Een vrouw daarentegen, weet dat het uiteindelijk helemaal niet het einde van de wereld betekent om een PAP-test te laten doen, zolang je maar ontspannen bent.

Maar nu weer terug naar Tom. Ik breng ruim anderhalf uur door in zijn praktijkruimte en ik geef toe: hij brengt me tot rust. Hij legt me uit op welke manieren de bevalling kan ingezet worden. Eerst en vooral is er de manier met het hoogste drama-gehalte: het breken van de vliezen in een openbare ruimte. Ik zie mezelf al binnenkomen in een trendy restaurant, een waggelende intrede gevolgd door een mega 'splash'. Het zegt me wel wat, hoewel ik niet zeker ben of ik op dat moment mijn 'cool' kan behouden ...
Het is ook mogelijk dat de vliezen scheuren en niet breken, zodat het vruchtwater slechts zachtjes naar buiten sijpelt, lijkt me vooral zeer oncomfortabel ...
Het is verder ook niet ondenkbaar dat de vliezen pas scheuren of breken wanneer ik al op de verlostafel lig, maar dat het allemaal meteen begint met de weeën. Tom vertelt me dat ik hem pas moet bellen wanneer de weeën regelmatig komen, om de vijf minuten. Hij komt dan bij me thuis en zal me op het gepaste moment naar het ziekenhuis begeleiden voor de eigenlijke bevalling.

Ik heb er het volste vertrouwen in dat mijn vroedmeester mee zal bijdragen aan een vlot verloop van de bevalling. Die bevalling komt trouwens erg dichtbij. In principe bevallen de meeste vrouwen tussen week 37 en week 42 van de zwangerschap en ik bevind me op dit moment in week 33. Het wordt dus spannend vanaf nu!
Ik heb dan ook mijn koffertje klaarstaan met daarin alles wat ik zelf nodig heb, of denk te hebben. Daarnaast heb ik een tas met spulletjes voor mijn zoon klaargezet: ik ben er klaar voor ... maar ik hoop natuurlijk dat mijn kleine ventje nog wacht tot hij er zelf helemaal klaar voor is!