zondag 12 juli 2009

Geweldig!



Zo doet onze kleine Mumble het volgens Dr. Tof. Met nog vijf weken te gaan tot M-Day (Mumble Day of wat had u gedacht?) zitten we op vrijdagmiddag vol spanning te wachten om onze kleine spruit nog eens te zien. In de wachtkamer is het vrij rustig, alleszins wat het aantal wachtenden betreft. Er is wel een dame die eveneens 35 weken zwanger is, maar wiens baby zichtbaar ingedaald is en die zo te zien ook last heeft van weeën. Zou ze moeten bevallen? Enkele personeelsleden van het ziekenhuis denken alvast van wel en stellen mij meteen gerust:"Bij u zal het nog wel even duren hoor mevrouw". En wie ben ik om deze ervaren dames tegen te spreken? Het betreft hier weliswaar administratieve krachten, maar ook zij zullen ondertussen wel de nodige ervaring hebben, gezien de vele baby's die hier jaarlijks geboren worden.

Terug naar Dokter Tof dan. Vandaag moet ik, naast de normale check-up een zogenaamde GBS-test ondergaan. Liefhebbers van het iets gevoeligere gynaecologische werk: Google maar eens hoe die eraan toegaat, hier vermeld ik liever geen details.
Na de verplichte testen, is het eindelijk zover: R en ik krijgen onze zoon te zien op groot scherm. 'Zien' is misschien wat veel gezegd, want naast het hoofdje (wat nog steeds in perfecte positie ligt) kan ik niet veel onderscheiden. R daarentegen herkent het dijbeen van onze zoon moeiteloos. Zowel ikzelf als de dokter en vroedvrouw B zijn onder de indruk van zijn kennis. Voor hem is het 'gewoon iets wat ik me nog herinner uit de biologieles'. Nou ja: die biologielessen zijn bij hem al veel langer achter de rug dan bij mij, maar ik had het zo snel toch niet geweten hoor. Chapeau!

Dit is de tweede keer op twee dagen tijd dat ik met verstomming ben geslagen. De eerste keer was bij vroedmeester T waar we op donderdag een voorbereidende sessie volgden. Het ging er over de vier peilers om de pijn van de weeën te bestrijden: houding, water, ademhaling en massage. Vooral op de laatste twee werd de nodige nadruk gelegd. Tijdens het ademhalingshoofdstuk vroeg onze fijne vroedmeester of R soms vaak aan sport deed, omdat hij de ademhalingstechnieken bleek te hebben van een sportman.
Geweldig toch?

Geweldig is ook het woord dat Dokter Tof in de mond nam om de algemene conditie van Mumble te omschrijven: zijn hartje klopt goed, hij ligt in de juiste positie en hij weegt nu al 2700 gram, wat nog steeds iets boven het gemiddelde ligt. Fantastisch nieuws dus! We staan dan ook snel weer terug buiten, want veel valt er niet te vragen of zeggen als het goedgaat. Binnen drie weken worden we hier terug verwacht en dan is het echt bijna zover!
Man man man, dit is zo spannend!

1 opmerking:

  1. Mooie blogs, Leentje! En ja, bijzonder spannende tijden nu!

    BeantwoordenVerwijderen