Hot Hot Hot

(zie ook Vrouw.nl)

Bij het dagelijkse weerpraatje van onze nationale weerman of -vrouw hoorde ik enkel nog de woorden 'meer dan dertig graden', 'hittegolf' en 'tropische temperaturen'. Onder normale omstandigheden zou ik begin juli niks liever vernemen, maar nu ik 8 maanden zwanger ben, is dat wel even anders!
Ik moet toegeven dat ik tot nu toe vrij goed gespaard ben gebleven van de typische zwangerschapskwaaltjes, op de extreme vermoeidheid de eerste drie maanden na dan. Maar nu ik de laatste rechte lijn ingegaan ben, begint menige minder aangename bijwerking zich alsnog te manifesteren. Zo heb ik sinds kort last van vochtophoping in handen en voeten en de tropische temperaturen zorgen er bovendien voor dat ik op dit moment geen enkels meer lijk te hebben. Of zoals een buitenlandse vriendin het verwoordde: "Leentje, those are not feet, those are ex-feet". Ik weet niet of die ex nu staat voor 'gewezen' of 'extra-terrestrial', maar voeten herken je er op sommige momenten amper nog in.

Een andere bijwerking is het transpireren, iets wat je dankzij de hormonen al meer dan normaal doet, maar de hitte heeft ook hier weer geen positieve invloed. Zweten doe ik en dit dag en nacht. Voeg daarbij een overgevoelig reukorgaan (dat kent elke mama of mama in spe) en je begrijpt waarom ik soms meerdere keren per dag mijn outfit verander. Dat leidt dan weer tot minstens één gevulde wasmachine per dag! Dat vele wassen en drogen is voor een vrouw met de omvang van een baby-olifantje (Kai Mook moet zo ongeveer hetzelfde gewicht hebben als ik op dit moment) dan weer een aanleiding tot, juist ja, extra transpireren. Hier is, geheel terecht, sprake van een vicieuze cirkel lieve lezer(es)!

Slapeloosheid is nog zo'n leuke. Eerst en vooral is er natuurlijk Mumble die zijn plekje opeist in mijn lichaam. Ik kan, wil of mag het kleine lieve wondertje niets kwalijk nemen, maar dankzij hem is mijn blaas nu wel héél erg klein geworden. Gevolg: Leentje wordt nu gemiddeld drie à vier keer per nacht noodgedwongen wakker voor een bezoekje aan het kleinste kamertje. Ten tweede is zo'n dikke buik niet bepaald handig wanneer je een comfortabele slaappositie wilt innemen. Gelukkig is er het zogenaamde slangenkussen dat toch een beetje soelaas biedt. En dan komen er nu nog eens de tropische temperaturen bij die, ondanks ventilatoren in alle maten, gewichten en kleuren, lekker lang binnenshuis blijven hangen.
Slapen is dezer dagen dus geen evidentie, maar ik besef maar al te goed dat de hoeveelheid mij gegunde nachtrust zeker niet zal toenemen eens Mumble verder groeit buiten mijn buik ... En toch: ik kan amper wachten op die kleine deugniet die dag en nacht om mijn aandacht smeekt!