De eerste echo

Volgende week vrijdag gaan we voor de tweede keer op bezoek bij Dokter Grof, mijn gynaecoloog. Bij ons eerste bezoekje, zo'n twee weken terug, viel ik bijna van mijn stoel bij het horen van zulks een grove taal uit de mond van een arts met uitstekende reputatie. De reden waarom ik niet van mijn stoel viel: ik stond recht en was bovendien halfnaakt omwille van het onderzoek (wat nog moest volgen by the way)!
Dokter Grof (ik wil niemand afschrikken dus ik geef zijn echte naam niet hier) had namelijk onmiddellijk een opmerking over de omvang van mijn buik en de manier waarop hij deze uit zijn mond liet ontsnappen, was met slechts één woord te omschrijven: grof!
"Hier hangt wel al wat veel vet aan hé, meisje!", waren zo ongeveer de letterlijke woorden. Achteraf pas merkte hij het medische dossier waarin stond uitgelegd dat die 15 extra kilo's er niet zomaar waren gekomen, maar door een hoogdringende medische behandeling (pillen).
Zowel Rob als ikzelf waren in shock waardoor we de eerste echografie in een soort van wazige toestand beleefden. Maar toen Dokter Grof ook het geluid aanzette en we het hartje van kleine Mumble hoorden, konden we aan niks anders meer denken en kregen we allebei een krop in de keel. We kregen natuurlijk ook een foto mee naar huis en die zit nu al in de portefeuille van mama én papa!
Het is nu dus dubbel spannend aftellen naar volgende week vrijdag wanneer we de tweede echografie ondergaan, maar meteen ook een afspraak zullen maken met een andere dokter. Dokter Grof: You are fired!