zaterdag 24 januari 2009

Shock vs hoop

Zoals iedereen die gisteren het nieuws vernam van de vreselijke feiten die zich voordeden in kinderdagverblijf Fabeltjesland in het Oost-Vlaamse Dendermonde, ben ook ik nog steeds min of meer verdoofd.
Hoe meer details we via de media te weten komen, hoe minder we het lijken te snappen. Wat bezielde Kim De Gelder, eenjongeman van 20 om onschuldige wezentjes van nog geen jaar oud zo brutaal en gewelddadig het leven te ontnemen? Hier kan toch geen enkele verklaring voor zijn?
Toen ik het nieuws vernam, was mijn eerste gedachte uiteraard de baby in mijn buik ... Heel even hoopte ik dat kleine Mumble voor altijd in de veilige omgeving van mijn baarmoeder zou kunnen blijven zitten. Maar al snel besefte ik dat, om het met de woorden van minister-president Peeters te zeggen, 'absolute veiligheid nooit gegarandeerd is'. Het enige wat Rob en ik kunnen doen, is ons kindje zoveel mogelijk liefde en warmte geven én vertrouwen in zijn of haar medemens. Want hoe moeilijk het ook is in deze tijden van leugens, bedrog en kindermoord: de meeste mensen bedoelen het nog steeds goed met elkaar. We mogen de hoop niet verliezen en moeten blijven geloven in elkaar, voor we in een totaal verzuurde wereld leven waarin iedereen tien sloten op de deur plaatst en na het donker niet meer buiten durft.
In zo'n wereld wil ik alleszins mijn kindje niet zien opgroeien.
Daarom wil ik langs deze weg graag mijn medeleven betuigen aan alle slachtoffers, familieleden en vrienden, maar tegelijk ook mijn geloof in de medemens benadrukken.
Wat zich gisteren afspeelden is tragisch, waanzinnig en woorden schieten me tekort om uit te drukken wat ik hierbij voel, maar: het is het werk van één zieke geest.
Ik denk meteen ook aan de begeleiders in het kinderdagverblijf, waarvan eentje haar leven gaf om de dader te stoppen, en de hulpverleners die zo snel en accuraat hebben gehandeld. Zij hebben het wel goed voor met hun medemens en wagen soms dagelijks hun leven om dat van anderen te redden en/of te beschermen. Als we daarin blijven geloven in die goedheid van anderen, dan komt het volgens mij toch nog een beetje goed ...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten